Het bevolkingsonderzoek

Het zal toch niet waar zijn? Ik moet me vergissen…

Is het alweer tijd voor het bevolkingsonderzoek voor borstkanker? Wat heb ik daar een hekel aan. Als ik die brief zie voel ik mijn maag al. Zal ik deze keer maar eens niet gaan? Of toch maar wel? Ik spreek mezelf moed in en maak online een afspraak. Toch maar beter als ik wel ga. De bewuste dag en daar ga ik dan met lood in mijn schoenen. Daar zitten we met een aantal vrouwen… Ik denk… Ik tel… 1 op de 7 krijgt borstkanker. Met de komenden en gaanden zijn we met zeven. Dus één van ons zal de boodschap krijgen, er is iets niet goed. Er zit iets wat er niet hoort, u/jij wordt doorgestuurd voor verder onderzoek. Zal ik het zijn? Of die dame naast me? Ik weet het niet.

Het is mijn beurt, ik word naar binnen geroepen, daar sta je dan… Wat voor die dames in de bus routine is… is het voor mij niet. En ik geef eerlijk toe, ik vind het een naar onderzoek. Om niet te zeggen soms doet het even pijn. En niet alle dames hebben, zo is mijn mening, evenveel tact, soms gaat het zelfs wat hardhandig. Maar goed ik bijt me er doorheen.

Ik slaak een zucht van verlichting als ik wegloop. De uitslag krijg je binnen 1 à 2 weken of per post of telefonisch. En ja, je weet als je gebeld wordt, is het meestal niet goed. Ik houd de post toch beter in de gaten als dat ik anders doe.

Ik denk aan die vrouwen die gebeld worden… die de boodschap krijgen er zit een bobbeltje in uw borst. Wat er dan met je gebeurd moet niet te beschrijven zijn. Die vrouw bij ons uit de straat? Of uit onze kerk? En wat moet ik zeggen, bij mij was het goed? Wat een vragen leven er in mijn hart… Wat een onzekerheden. Wat een spanningen, wat zal de toekomst brengen?

Ik kreeg een brief, de uitslag was goed. Een dankgebed ging omhoog, dank U Heere! Een gebed voor diegene die een andere boodschap kreeg. Heere, helpt U ze in deze onzekere tijd, maar mag het zijn tot Uw eer en haar eeuwig heil. Mogen wegen van kruis en druk brengen aan Uw voeten. Bij U zijn uitkomsten, zelfs tegen de dood.

Wie zal bovenstaande niet herkennen? Het zet mij steeds tot nadenken. En voor mij … gelukkig, ik mag weer twee jaar weg blijven. Toch zijn ook die twee jaren weer zo snel voorbij… en denk ik weer… Het zal toch niet waar zijn? Ik moet me vergissen?

Herken(t) u/jij dat ook?

G.H. de Waard – Vuyk

1 reactie op "Het bevolkingsonderzoek":