Voor de tweede keer mocht ik deelnemen aan het jongerenweekend van Winst uit Verlies. Deze twee dagen die mij altijd weer direct stilzetten rond dat ene woordje: kanker.  Zo’n klein woordje, met maar 6 letters, die toch zulk aangrijpende werkelijkheid met zich meebrengt. Zeker omdat het voor mij ook een persoonlijk beleven werd, toen die boodschap mij werd medegedeeld 4,5 jaar geleden.

Opnieuw was het weer fijn om met elkaar te delen en herkenning te vinden.

Dit jaar was het thema: ‘Verlies geeft verandering’.

We spaken, na kort kennis met elkaar gemaakt te hebben, met elkaar over wat ons persoonlijk verlies was. Maar ook wat dat verlies voor verandering met zich heeft meegebracht. Hoe leer je met verlies om te gaan? Of hoe leer je met (on)bedoelde verandering om te gaan? Hoe bijzonder is dit voor mij om met leeftijds- en lotgenoten hierover te praten. Nu, een week later, denk ik er nog steeds aan terug.

Ook de andere dag, zaterdagmorgen, spraken we door over verlies en verandering, maar dan vanuit Gods Woord. We kwamen op verschillende Bijbelse personen die te maken kregen met verlies. Denk aan Job, het verlies van al zijn tien kinderen. Naast het wegroven van zijn vee, werd zijn leven aangetast. Haast ondraaglijk lijden werd hem aangedaan. Toch eindigt het boek Job met: “En de HEERE zegende Jobs laatste meer dan zijn eerste…”. Alles kreeg hij terug van God.

Na heerlijk gegeten te hebben mochten we een verwerking maken voor onszelf. Hierin kon iedereen zijn/haar eigen creativiteit in kwijt. Het verlies dat bij sommigen ook écht winst met zich had meegebracht kwam in mooie creaties tot uiting.
Maar ook de (harte)pijn werd zo aangrijpend zichtbaar in deze opdracht. Wat brengt dat ene woordje toch veel met zich mee. Hoe diep aangrijpend!

Na wat gegeten te hebben, vertrokken we weer. Terug naar ons (t)huis. Daar waar ons leven weer verder mag/moet gaan. Met een biddend hart met de Avondzang:

O Vader, dat Uw liefd’ ons blijk’;
O Zoon, maak ons Uw beeld gelijk;
O Geest, zend Uwen troost ons neer;
Drieënig God, U zij al d’ eer.

Maurits (’97), die deze terugblik schreef, kreeg in augustus 2020 de diagnose een kwaadaardige hersentumor. Hij onderging een operatie, wekenlange bestralingen en maandenlange chemotherapie.

Onvergetelijk is het jongerenweekend waar ik aan deel heb genomen. Waardevol om zelf te kunnen delen, maar ook te ontvangen van wat anderen als verlies en Winst hebben ervaren rond kanker

Thema:
Verlies geeft verandering

Aan de hand van dit thema maken we kennis met elkaar, doen we de Bijbelstudie en werken we de creatieve opdracht uit.

Voor wie?
Heb jij kanker of ben je daarvan hersteld? Heeft iemand uit jouw gezin kanker of gehad? Heb jij je vader, je moeder of je broer/zus verloren door kanker? En ben jij jong-volwassen (ongeveer 18 < 35 jaar)? Dan ben je van harte welkom!

Wat mag je verwachten?
Contact met jongeren die hetzelfde meemaken of hebben meegemaakt. Samen luisteren naar wat Gods Woord ons te zeggen heeft. We leren elkaar kennen. Onderzoeken wat de Bijbel ons wil leren rondom het thema. En we werken het thema creatief uit voor een tastbare herinnering. Verder veel ruimte voor het ontmoeten van elkaar. Lees meer in de verhalen van die jou voor gingen!

Of ga direct naar terugblik laatste weekend

Wie is de leiding?
Het bestuur zorgt voor deskundige leiding en ziet erop toe dat de sfeer, onderlinge omgang en inhoud overeenkomstig Gods Woord is.

Waar?
Gasterij de Zwarte Schuur – Ottoland

Wanneer?
D.V. vrijdagmiddag 24 tot zaterdagavond 25 januari 2025

Wat zijn de kosten?
De kosten van worden gedekt door een vrijwillig bedrag van de deelnemers, aangevuld met de giften van donateurs, kerkenraden en sponsor(-acties). De reiskosten naar en van de locatie zijn voor eigen rekening.

Let op! Bij de vraag over je verwachting s.v.p. vermelden in welke relatie jij tot het onderwerp staat.

Help mee het jongerenweekend onder de aandacht te brengen en verspreid dit bericht!

Je kunt hiervoor ook deze afbeelding gebruiken om te delen op social media.

    Naam*

    Leeftijd*

    Kerkelijke Gemeente*

    E-mail*

    Adres*

    Postcode*

    Woonplaats*

    Mobiel(telefoon)nummer*

    Komt?

    AlleenSamen met (apart op(ge)geven):

    Hoe werd jij op het Jongerenweekend geattendeerd?*

    Met welke verwachting geef jij je op?*

    Waar wil jij dat wij rekening meehouden (dieet e.d.)?

    Vink aan dat je hebt begrepen dat een vrijwillige bedrag geen voorwaarde is om deel te nemen*:

    Wil jij of bekende van je een gift geven om het weekend mede mogelijk te maken? Dat kan op rekening NL63 RABO 0157584151 t.n.v. Stichting Winstuitverlies met omschrijving 'Jongerenweekend 2025'

    * = verplicht veld

    Je verlaat het ziekenhuis. Het verblijf was intens. Je leven leek uit je weg te vloeien. Net voor de dood kwam het keerpunt. Je blijft in leven. Nu naar huis voor het herstel. Alleen… je ziet alles anders. Het oude is voorbij. Hoe je ook kijkt en grijpt, hoe je was komt niet meer terug. Alles is nieuw.

    Ingrijpende gebeurtenissen zetten je leven op de kop. Niets van wat het daarna is lijkt meer op in de tijd daarvoor. Hoe langer je in ‘een heel andere wereld hebt geleefd’, hoe sterker dat zo wordt ervaren. Je hebt geleefd op een plaats waar anderen de regie over je leven bepaalden. Of het de gevangenis is of een zieken-verzorgingshuis en je als het ware ‘gevangen zit’ in het systeem met protocollair regime. Soms komt daar de ervaring bij dat je daar de dood recht in de ogen hebt gekeken. Het was was maar de vraag of je het zou overleven en je hebt voor je leven gevochten. Het moment dat je dan toch over de drempel naar buiten stapt en je (be)vrij(d) bent zal je niet meer vergeten. Herkenbaar?

    Hoe kan je dat gevoel van bevrijding omschrijven? De gevangenen die de gevangenis van Damascus verlieten, soms na vele jaren van opsluiting en ontbering, leken totaal de weg kwijt. Een vrouw vertelde, toen zij na de tweede wereldoorlog bevrijd waren, dat ze eigenlijk niet wist wat haar overkwam. Je juicht mee, maar weet niet wat je met ‘vrijheid’ moet. Bij wie zijn of haar levensverhaal wordt onderbroken door ernstig leed ontstaat een identiteitscrisis. Je rouwt om het verloren ‘ik’. Je ontwikkelt, als het je lukt, een nieuwe ‘ik’. Geënt op de ‘oude’ wortel.

    Bij het overdenken van de geschiedenis van de zondvloed bedacht ik dat Noach zich ook zo gevoeld moet hebben bij het verlaten van de ark. Alles was ‘bedolven in de golven’ door de toorn van God die de mens door de ongerechtigheid heeft opgewekt. Daar stond Noach, na gevangenschap van een jaar in de ark, op de ‘nieuwe aarde’. Heel de aarde voor hem en zijn nageslacht. Wat moet dat eenzaam en vreemd voor hem zijn geweest. Geen voorgeslacht, leeftijds- en generatiegenoten meer om mee te leven. Bij de nieuwe tempel, die gebouwd is nadat die van Salomo was verwoest, staat: de jongen juichten, maar de ouden weenden. De ouden wisten wat verloren was gegaan en de reden daarvan. De jongen zagen toekomst en nieuw leven. Noach en de zijnen zagen alleen nieuw leven op de (oude) aarde. Het oude is voorbij, (bijna) alles is nieuw!

    Hoe ga je met ‘je bevrijding’ uit de gevangenis om? Hoe leef je wanneer je als uit het graf bent opgevoerd? Hoe leven als alles (als) nieuw voor je is? Noach nam van de wijnstok en werd dronken. Het was niet goed van hem, maar wel voor ons als medemens te begrijpen. De pijn over het oude dat voorbij is, hij is 120 jaar getuige geweest, de beleving van dat God hem met de geliefden in de ark (hun graf) vergeten was… en dan sta je daar op een ontluikende aarde met alleen het leven van mens en dier uit de ark. Met een aardoppervlak en klimaat dat veranderd is. Dat zal in dankbaarheid tot God een intens gevoel van verwarring en pijn hebben gegeven. De zonde van de mens op aarde was gebleven, ook na de zondvloed en hun behoud. Dat houdt de mens nederig!

    De bitterheid van het leven wekt het verlangen naar de hemel. Hoe langer op aarde, hoe meer door God geleerd, hoe meer de gelovige zich een vreemde zal gaan voelen. Van Abraham staat dat hij ‘van het leven zat was’. Hij had genoeg gezien en gehad. Geschikt door een oprecht wandelen en tot zegen zijn voor de hemel. Totdat van hem en ons gezegd wordt: en hij/zij stierf. Dat is een gezegend nieuwjaar, het jaar van onze verlossing. Dan wordt het, waar Matthew Henry naar uitzag, ons Jubeljaar!

    Henk-Jan Koetsier,
    Voorzitter bestuur Winstuitverlies

    In een ziekenhuis is het leven geconcentreerd.
    Iedereen draagt iets met zich mee.
    Zichtbaar.
    Of alleen maar omdat je daar rondloopt.
    Het leven is daar iets trager, iets dieper.

    🫶 Iemand die heel langzaam betaalt?
    Dan wacht de rest, iemand geeft een vriendelijk knikje.
    Want (bijna) iedereen beseft: je weet niet wat die man of vrouw net te horen heeft gekregen.
    Of waar de ander doorheen gaat.

    Ik voel me altijd thuis in het ziekenhuis.
    Ik kom er niet graag, maar ik ben er wel thuis.
    Ik weet hoe het werkt, ik heb er een jaar gewoond.
    En ik kan er in het gewone leven niet tegen als iedereen maar langs elkaar raast alsof het leven iedereen makkelijk af gaat.
    Ik haat dat.
    Want dat is niet zo.
    Élk mens draagt iets met zich mee.
    En we maken het elkaar gewoon nog een portie zwaarder.
    Zo. Stom.

    Ik was gebroken.
    Ik voelde de dood ín mijn lijf, mijn hoofd, mijn hart.
    En ergens went het leven nooit meer.
    Dat hoeft ook niet, ik heb het anders leren vasthouden.

    De clue is:
    🟡 in de supermarkt weet je ook niet waar de ander doorheen gaat.
    🟡 in het verkeer heb je geen idee waar de ander naar op weg is
    🟡 zelfs bij je naaste collega weet je niet waar hij of zij zich grote zorgen om maakt
    ➡️ en dat hoeft ook niet
    ✅ want vriendelijk zijn, kan altijd toch
    ❤️ alsjeblieft?

    Martine Pieters-de Wit

    Op de Contactdag Najaar 2024, jl. zaterdag 16 november 2024 in een zaal van de Sionkerk op Urk, hield ds. D.E. van de Kieft zijn lezing met als thema ‘Gij hebt lijdzaamheid van node’ met als uitgangspunt 2 Korinthe 12 vers 1 – 10.

    Het bestuur is allen die deze dag door hun deelname, gift of sponsoring mogelijk hebben gemaakt dankbaar!

    Titels van boeken die tijdens de lezing over het thema werden aanbevolen:
    – Ik ben verstomd (over de slaande hand van God) – Thomas Brooks
    – Het kromme in het levenslot – Thomas Boston
    – Het volmaakte werk van de lijdzaamheid – Thomas Goodwin
    – Ware tevredenheid – Thomas Watson

    Thema lezing “Gij hebt lijdzaamheid van node – n.a.v. het leven van Paulus”

    Voor wie?
    De contactdag is bedoeld voor u of jij ongeacht leeftijd die, met of hersteld van kanker, troost en steun zoekt in Gods Woord bij deze ernstige ziekte en zijn ingrijpende gevolgen. Ook uw/jouw echtgeno(o)t(e), ouders, kinderen, familie, vriend(in) zijn van harte welkom! Daarnaast een uitnodiging voor hen die door kanker een lege plaats in hun midden hebben. Maar ook degene die zich op welke wijze dan ook bij kanker betrokken weet, zoals ambtsdragers en pastoraal werkers.

    Wanneer:
    D.V. zaterdag 16 november 2024. Aanvang contactdag is om 10:15 uur (inloop met koffie/thee vanaf 10:00 uur).

    Waar (let op! – andere locatie):
    In één van de zalen van Gereformeerde Gemeente Sionkerk Urk te De Noord 7 op Urk.

    Spreker:
    Het thema wordt vanuit bijbels perspectief ingeleid door ds. D.E. van de Kieft, predikant op Urk. Van nabijheid en uit pastoraat weet hij wat de ernstige ziekte kanker tot gevolg heeft. Na de pauze is een plenaire bespreking naar aanleiding van het thema. De dag wordt afgesloten met een gezamenlijke lunch.

    Kosten (incl. lunch):
    De kosten worden gedekt door een vrijwillige bijdrage van de deelnemers, aangevuld met de giften van donateurs, kerkenraden en sponsor(-acties).

    Een vrijwillige bijdrage kan contant bij de collecte op de contactdag of digitaal (middels onderstaande QR-code of betaallink) gegeven worden:

    Betaallink: https://betaalverzoek.rabobank.nl/betaalverzoek/?id=_7XM9C1xRM6y_TbBOGnWmQ

    Wilt u of jij ook structureel financieel bijdragen, waarvan de stichting voor haar bestaan afhankelijk is, kunt u/jij uw/jouw gift (fiscaal aftrekbaar) overmaken naar: NL63 RABO 0157584151 t.n.v. Stichting Winstuitverlies of wordt donateur door het invullen van het formulier.

    Aanmelden (verplicht):

      Voornaam/letters*

      Tussenvoegels

      Achternaam*

      E-mail*

      Wilt u/jij de nieuwsberichten op de mail ontvangen? Meldt u aan door op deze link te klinken!

      Woonplaats*

      Telefoonnummer*

      Kerkelijke gemeente*

      Aantal personen*

      De namen van de personen die meekomen

      Lunchen mee

      Hoe werd u/jij geattendeerd op de contactdag? (om toekomstgericht te bepalen welke wijze van communiceren effectief is)

      Opmerkingen (bijv. een dieet om bij de lunch rekening mee te houden)

      * = verplicht veld

      De Stichting Mannenzang Tholen organiseert elk jaar een samenzangavond in het najaar, waarvan de opbrengst bestemd is voor een goed doel. De opbrengst van de samenzangavond op vrijdag 18 oktober a.s. is bestemd voor Stichting Winstuitverlies. Het bestuur van Stichting Winstverlies is hun daar zeer erkentelijk voor.

      Komt allen en zing voor Winstuitverlies mee tot eer van onze Heer’!

      Waar?
      Hersteld Hervormde Kerk (HHK) te Sint-Maartensdijk, aanvang 19:30 uur

      Zeg het voort… én breng met deze flyer de samenzang onder de aandacht!

      Kaartverkoop
      Met de kaartverkoop weet de organisatie hoeveel personen er komen en kunnen daarmee de veiligheid garanderen.

      Meer info en kaarten
      Op de website van de Stichting Mannenzang Tholen

      Waarover zullen mijn gedachten gaan? Welke gesprekken zal ik hebben? Als ik straks op mijn sterfbed lig, kan ik dan terugzien op een leven van waarde? Tenminste wanneer ik een ziekbed krijg. Niet door een ongeval omkom of in een oorlog sneuvel.

      Wat doen we allemaal niet om rust te vinden. Voldoende bezit verwerven om het ons zo aangenaam mogelijk te maken. Om de vrije tijd die het ons geeft te besteden, te vergapen op social media aan wat anderen nog meer hebben en doen. Wie streeft niet naar een leven lang zorgeloos bestaan? Maar de dood, de ziekte die daaraan voorafgaat, is on-verbidde(n)-lijk! Hoewel, soms laat God zich verbidden en krijgen wij nog tijd aan ons leven toegevoegd. Enkel om te besteden tot Zijn eer!

      Sinds enkele jaren wonen wij vlakbij het ziekenhuis. Kwam ik eerder daar alleen bij controles of bezoek, nu loop ik er vrijwel dagelijks langs en doe ik daar werk als vrijwilliger. Na mijn ziekte en behandelingen beleef ik wat ik zie “vanuit het zieken(huis)bed”. Kijk ik door de ogen van een patiënt. Termen in het beleidsplan van het ziekenhuis hebben voor mij een andere dimensie. De cliënt die op de ‘patiëntenreis’ door het ziekenhuis de juiste ‘patiëntenzorg’ moet geboden worden met een zo efficiënt mogelijke ‘patiëntenlogistiek’. Welkom in de wereld van de zorg, alleen beleef ik als patiënt de reis echt anders.

      Wat zie ik in de spiegel van de ziel, de ogen van de patiënten en bezoekers? Lopend door de gangen, zittend in de wachtkamers of op m’n werkplek als vrijwilliger Patiëntenvoorlichting achter balie. Stil verdriet, het over je heen laten gaan of boosheid? Ook komen er langs die nog niet weten dat ook hun leven kwetsbaar is. Zij lopen fier overeind, met een zekere pas en gaan vol zelfvertrouwen verder. Ieder mens gaat naar zijn of haar eeuwig huis. Op reis van geboorte naar sterfdag. Geen eindpunt, maar een eeuwig vervolg. De vraag blijft, die ieder aan het eind van zijn leven (van)zelf zal stellen, gelovig of ongelovig: Is mijn leven de moeite waard (geweest)?

      De waarde die wij aan iets hangen, is wat het ons gekost heeft. Heb je veel geïnvesteerd, kwam het je allemaal niet aanwaaien en ben je getekend door verlies, dan is de betekenis van het leven veel waard. Profiteurs hebben het eerder over een kwestie van geluk hebben in het leven. Ieder zal de vraag voor zichzelf moeten beantwoorden: Is mijn leven de moeite waard?

      Heb je in het leven veel of alles wat je lief was verloren, dan mis je het aanzien in deze wereld. Dat is moeilijk, veelal een dagelijkse worsteling om het van betekenis en waarde te zijn te beleven. Toch waren er ooit ouders of een ouder die waarde kregen door ons leven. Die ons aanmoedigden om voor hun aangezicht te leven, waarin zij zich verblijdden. Trouwden we en kregen we kinderen dan is óns leven het waardoor zij hun leven ontvingen en konden opgroeien. Zo zijn we altijd van waarde, ongeacht wat we in dit leven maatschappelijk presteren. Wie heeft het met de dood voor ogen op zijn sterfbed nog over de behaalde successen in dit leven?

      Is mijn leven de moeite waard? Dat oordeel komt de Koning, Jezus Christus, toe die ons zal antwoorden: voor zoveel u dit, uit geloof in Mij en in liefde, één van de minste (geringste broeders) wel of juist niet gedaan hebt, zo hebt u het Mij wel of ook niet gedaan! Dan zullen we gaan in de eeuwige pijn óf in het eeuwige leven – Mattheüs 25.

      Henk-Jan Koetsier

      Ben(t) u of jij getroffen of betrokken bij kanker? Heeft u of heb jij of heeft iemand uit het gezin kanker (gehad)? Heeft u of heb jij een gezins- of familielid verloren door kanker?

      Dan is deze Contactdag Informeel Winstuitverlies – Rondvaart Heusden – speciaal incl. catering voor u, uw gezin & voor jou!


      De Contactdag Informeel Winstuitverlies wordt elk jaar door Stichting Winstuitverlies georganiseerd. Om u én jou getroffen door of betrokken bij kanker de gelegenheid te geven elkaar, naast de bezinnende contactdagen, ook op een informele wijze te ontmoeten. De locatie wordt in zijn geheel afgehuurd door de stichting, zodat het besloten karakter gegarandeerd is.
      De kosten worden zo laag mogelijk gehouden. De huurprijs van de boot, de lunch en de consumpties zijn op rekening van de stichting. U betaalt slechts een bijdrage (ca. derde) in de werkelijke kosten.

      Verhinderd de eigen bijdrage u om deel te kunnen nemen? Stuur een mail naar: info@winstuitverlies.nl


      Wanneer?
      D.V. zaterdag 22 juni 2024 van 11:00 uur (afvaart!) – 15 uur
      (Vaartocht van ca. 4 uur – Aan boord vanaf 10.45 uur)

      Waar?
      Party-Cruises
      Hoekeinde 26 in Sleeuwijk
      (makkelijke opstap en gratis parkeren)

       Vaart U, Vaar JIJ én JULLIE óók met ons mee?!

      Help mee om deze Contactdag Informeel Rondvaart 2024 onder de aandacht te brengen, download en print deze flyer om in jouw omgeving te verspreiden!

      -> Geef het zo snel mogelijk aan ons door (Vol = vol) <-

      Meld je aan door onderstaand formulier in te vullen en totaal bedrag aan bijdrage(n) te voldoen:

      Voor betaling kan ook de onderstaande QR code met mobiel gescand worden of onderstaande betaallink worden aangeklikt:

      https://betaalverzoek.rabobank.nl/betaalverzoek/?id=njRREPPcTtmXO3C5lScAlg

      Aanmelden is helaas niet meer mogelijk.

      In mei 2022 kreeg ik, vanuit het niets, een epileptische aanval. Als gezonde 30-er was dat een enorme schok. Na onderzoeken bleek ik een hersentumor van 3cm te hebben. In het begin reageerden we ontkennend. Dit kan niet waar zijn… Ook mijn familie probeerde het te verzachten. Na verschillende gesprekken in het UMC Utrecht kwamen we tot een plan; een wakkere operatie om zo de tumor grotendeels te verwijderen. In augustus 2022 werd ik geopereerd. Ondanks de impact en complexiteit kijk ik er positief op terug, vooral ook vanwege de goede begeleiding door het ziekenhuis. Elke dag in die periode begon en eindigde met een lach, dat is ook wel typerend voor mijn karakter, op die manier kan ik het beste omgaan met leuke en minder leuke situaties.

      Het tij keerde toen we in september hoorden dat de tumor kwaadaardig bleek. De woorden van de arts bleven rondzwerven ‘U bent ongeneeslijk ziek’. Die woorden brachten me tot de conclusie; ‘Ik ben niet op de bruiloft van mijn zoon’. Ik werk zelf als videograaf op bruiloften en dus maakte dit het nog ongeloofwaardiger. In de kerk had ik om voorbede gevraagd. Dat het woord ‘ongeneeslijk’ voor iedereen wat anders betekend bleek wel toen ik op maandag een appje uit de andere kant van het land kreeg. ‘Ik heb gehoord dat je uitbehandeld bent?’ Die behandeling moest nog beginnen…

      Om de tumorgroei zo lang mogelijk te stillen werd er door mijn arts een agressieve aanpak geadviseerd. Zo snel mogelijk bestralen en daarna chemotherapie. Ik kreeg 33 bestralingen, elke werkdag op en neer naar Utrecht. Een maand na de bestraling bleek dat de tumor was geslonken. De arts noemde het uitzonderlijk, wij noemden het wonderlijk. In 2023 kreeg ik de chemotherapie. De bijwerkingen van de behandelingen kwamen vooral neer op snel overprikkeld en moe zijn. Ook kreeg ik last van zenuwschade bij de chemo en daarom werd de behandeling aangepast. Uiteindelijk viel het mee en kon ik best een aantal bruiloften zelf filmen, echt een wonder. Voor veel bruiloften heb ik een collega ingeschakeld. Ik zit bij een Broodfonds waarin je als ondernemers elkaar helpt bij ziekte. Dat was erg fijn om die rust te ervaren. De tegenslagen hebben me wel geleerd dat er ook heel veel mooie dingen zijn waarvan ik dagelijks mag genieten.

      In 2023 kwam ik via een advertentie in contact met Winstuitverlies. Tijdens een contactdag in Woerden ervaarde ik hoe fijn het is om begrepen te worden. Niet alleen als mens maar ook als patiënt. Juist de ontmoeting én berusting is heel belangrijk en maken dat ik erg enthousiast ben over de stichting. Terugkijkend merk ik hoe enorm veel kracht ik kreeg van God. Kracht om te blijven leven maar ook om positief te blijven. Als patiënt kun je snel vervallen in zelfmedelijden of boosheid. Op de dag dat ik hoorde dat de tumor kwaadaardig is bepaalde ons dagboek me ’s avonds bij de tekst uit Lukas 9; ‘Hij zeide tot allen: Zo iemand achter Mij wil komen, die verloochene zichzelven, en neme zijn kruis dagelijks op, en volge Mij.’

      Hoe mijn toekomst er uit ziet? Geen enkel idee. Opvallend is dat ik kanker bijna normaal ben gaan vinden. Aan de ene kant mooi om te merken dat je snel aan kunt passen. Tegelijk ook gevaarlijk want het was wel God die me heeft stilgezet. In het begin was ik alleen maar bang om te sterven. Toen een lotgenoot mij zei ‘Wil je al de tijd die je nog hebt leven in terughoudendheid of mag je zo lang je nog leeft genieten van al het mooie wat God je geeft?’ Tussen die twee zoek ik een balans. Gedenk te sterven maar wees ook dankbaar voor elke dag die je krijgt. In onze woonkamer hangt de tekst; Gisteren is een herinnering, vandaag is een geschenk en morgen ligt in Gods Hand. En precies dat is waar het om draait.

      Jos Heikoop