Waarover zullen mijn gedachten gaan? Welke gesprekken zal ik hebben? Als ik straks op mijn sterfbed lig, kan ik dan terugzien op een leven van waarde? Tenminste wanneer ik een ziekbed krijg. Niet door een ongeval omkom of in een oorlog sneuvel.

Wat doen we allemaal niet om rust te vinden. Voldoende bezit verwerven om het ons zo aangenaam mogelijk te maken. Om de vrije tijd die het ons geeft te besteden, te vergapen op social media aan wat anderen nog meer hebben en doen. Wie streeft niet naar een leven lang zorgeloos bestaan? Maar de dood, de ziekte die daaraan voorafgaat, is on-verbidde(n)-lijk! Hoewel, soms laat God zich verbidden en krijgen wij nog tijd aan ons leven toegevoegd. Enkel om te besteden tot Zijn eer!

Sinds enkele jaren wonen wij vlakbij het ziekenhuis. Kwam ik eerder daar alleen bij controles of bezoek, nu loop ik er vrijwel dagelijks langs en doe ik daar werk als vrijwilliger. Na mijn ziekte en behandelingen beleef ik wat ik zie “vanuit het zieken(huis)bed”. Kijk ik door de ogen van een patiënt. Termen in het beleidsplan van het ziekenhuis hebben voor mij een andere dimensie. De cliënt die op de ‘patiëntenreis’ door het ziekenhuis de juiste ‘patiëntenzorg’ moet geboden worden met een zo efficiënt mogelijke ‘patiëntenlogistiek’. Welkom in de wereld van de zorg, alleen beleef ik als patiënt de reis echt anders.

Wat zie ik in de spiegel van de ziel, de ogen van de patiënten en bezoekers? Lopend door de gangen, zittend in de wachtkamers of op m’n werkplek als vrijwilliger Patiëntenvoorlichting achter balie. Stil verdriet, het over je heen laten gaan of boosheid? Ook komen er langs die nog niet weten dat ook hun leven kwetsbaar is. Zij lopen fier overeind, met een zekere pas en gaan vol zelfvertrouwen verder. Ieder mens gaat naar zijn of haar eeuwig huis. Op reis van geboorte naar sterfdag. Geen eindpunt, maar een eeuwig vervolg. De vraag blijft, die ieder aan het eind van zijn leven (van)zelf zal stellen, gelovig of ongelovig: Is mijn leven de moeite waard (geweest)?

De waarde die wij aan iets hangen, is wat het ons gekost heeft. Heb je veel geïnvesteerd, kwam het je allemaal niet aanwaaien en ben je getekend door verlies, dan is de betekenis van het leven veel waard. Profiteurs hebben het eerder over een kwestie van geluk hebben in het leven. Ieder zal de vraag voor zichzelf moeten beantwoorden: Is mijn leven de moeite waard?

Heb je in het leven veel of alles wat je lief was verloren, dan mis je het aanzien in deze wereld. Dat is moeilijk, veelal een dagelijkse worsteling om het van betekenis en waarde te zijn te beleven. Toch waren er ooit ouders of een ouder die waarde kregen door ons leven. Die ons aanmoedigden om voor hun aangezicht te leven, waarin zij zich verblijdden. Trouwden we en kregen we kinderen dan is óns leven het waardoor zij hun leven ontvingen en konden opgroeien. Zo zijn we altijd van waarde, ongeacht wat we in dit leven maatschappelijk presteren. Wie heeft het met de dood voor ogen op zijn sterfbed nog over de behaalde successen in dit leven?

Is mijn leven de moeite waard? Dat oordeel komt de Koning, Jezus Christus, toe die ons zal antwoorden: voor zoveel u dit, uit geloof in Mij en in liefde, één van de minste (geringste broeders) wel of juist niet gedaan hebt, zo hebt u het Mij wel of ook niet gedaan! Dan zullen we gaan in de eeuwige pijn óf in het eeuwige leven – Mattheüs 25.

Henk-Jan Koetsier

Hoe leef je zorgeloos? Kan je zorgeloos leven als je getroffen bent door kanker? Kan je zorgeloos zijn als je je kind, je ouder, je echtgenoot of andere geliefde verloren hebt door kanker? Misschien wonderlijk hersteld of getroost, maar hoe kan je daarna nog zorgeloos leven?

Hij wist het zeker, “ik heb het zelf uit Gods mond gehoord, het sterven is mij gewin”. De zware behandelingen voor kanker liggen achter hem. Nabij de dood geweest. En nu hersteld van kanker met de gevolgen van de behandelingen verder leven. De Winst van het sterven, om dan de Heere zonder zonde groot te maken, was hij nabij geweest. Maar nu… hoe is het leven mij Christus? Hoe kan je uit dé Winst van de ondervinding het eigendom van Christus te zijn, zorgeloos verder leven? Dat werd zijn verlangen.

De grootste zorg van ons leven zonder God is hoe wij onszelf in leven houden.  Huid voor huid, en al wat iemand heeft, zal iemand voor zijn leven geven. Dat wist de satan God voor te houden toen het ging om Job zijn verliezen. Onze eigen persoon of welvaart moet niet in gevaar komen. Ook al zijn we belijdende leden van een kerkelijke gemeente en leven we vroom en godsdienstig.

Ze lag een keer naast mij op de dagbehandeling. Beiden waren we leden van dezelfde kerkelijke gemeente. Samen met haar man had ze al plannen mocht ze herstellen. Een lijstje, een bucket list,  met reizen naar voor hen de mooiste plekken op deze aarde. Zij is hersteld en het is haar gelukt de reizen samen met haar man te maken. Niet veel later werd ze opnieuw, nu ongeneeslijk ziek. Toen ik haar sprak was ze de wanhoop nabij. Veel goede boekjes ontving en las ze. Het Koninkrijk van God kon ze voor haar zelf niet vinden. Voor een slordig zorgeloos leven houdt God ons zelf verantwoordelijk.

Wees niet bezorgd voor je leven, wat je eten en wat je drinken zult, of voor je lichaam, waarmee we ons kleden zullen. Is de ziel niet meer dan het voedsel, en het lichaam dan de kleding (Matth6v33). Vreest veel meer Hem Die beide ziel en lichaam kan verderven in de hel (Matth10v28). Jezus wijst ons op onze eerste zorg: zoek eerst het Koninkrijk van God.

Aan het eind van de laatste chemokuur lag ik ‘op isolatie’ in het ziekenhuis. De isolatie was er net af, ik mocht de kamer weer verlaten. Vanwege lichaamszwakte werd ik door m’n vrouw in de rolstoel naar hem toegereden, waar hij lag op een ziekenhuiskamer voor twee patiënten. Door de rolstoel kon ik niet langs de eerste patiënt z’n bed. Zittend sprak ik over het bed van deze patiënt met hem. We waren aan de chemokuren samen begonnen. Onze eerste ontmoeting was in de wachtkamer van de dagbehandeling. We waren verwonderd dat we ongedacht ons in het geloof in Christus verbonden wisten. Ik ging nu naar huis om te herstellen, hij lag hier stervend. Het blij vooruitzicht straalde van zijn gezicht. Hij zag uit om ontwaakt Gods lof in Zijn koninkrijk te gaan ontvouwen.

Wees niet bezorgd over uw leven (Matth6v25). Jezus zegt niet dat degene die zich nergens over bekommert gezegend wordt, zo’n mens is een dwaas. In gemeenschap leven met Hem en Zijn Koninkrijk de allesbeheersende positie geven in ons leven. Want in onenigheid leven met God is dé zonde die we bedrijven kunnen. Is in onenigheid leven met God voor jou geen zorg? Dan ben je slordig zorgeloos. Wie in Christus Jezus elk uur, elk ogenblik, leeft in eenheid met God mag weten zorgvuldig zorgeloos te zijn. Al het andere komt op de tweede plaats. De zorg van mijn tijdelijk leven, in vreugde en verdriet, zal mij Gods zorg wezen. Al geeft mij die zekerheid, dat alles in Zijn hand ligt, voor mij een leven in onzekerheid wat mij in dit leven overkomt. Ontheemd op deze aarde leven als een vreemdeling op reis naar Huis, naar het Koninkrijk van mijn God. Het leven is mij dan Christus, en het sterven is mij gewin (Filipp1v21). Dan heb ik een zorgvuldig zorgeloos leven!

Henk-Jan Koetsier

Verlies is niets voor winners
Het doet wat met je zijn
Al is het schijn in wat je ziet
De pijn van verlies wil niemand niet

Wat als het onvermijdelijk is
Het zien van de realiteit
De vlucht ontnomen
Het gevecht verloren
De blik naar binnen gaat

Kijk komt op wat over is
Illusie blijkt wat was
Wat is de mens
Wie ik dan ben
Niets meer dan wat as

Blik daar vandaan
Richt mij omhoog
Het is een lichtkier
Of een ster
Mis vrede met Wie hoger
Het leven kort
Gaat snel voorbij
Hoe vervuld is ‘t leven dan voor mij?

Zoek aan mijn plicht
Het Woord dat sticht
In eigen kracht voldoen
Om nu opnieuw
Op aarde is het niet meer

Schreeuw naar omhoog
Zie mij toch aan
De Ster is opgegaan
In wat verlies
Alles mij ontnomen
‘t Is niets wat ik bezat
Het was gegeven

Neem toch mijn schuld
In Hem vervuld
Van oneer weg
Herstel mij naar Uw beeld
Verloren eens
Door vad’ren lang tevoren

Maak nieuw begin
Door Hem die ging
Aan ’t kruis eens stierf
’t Verlies van Hem
Verworven WINST
Herrijs ik uit het stof

Zo krijg ik toch
O wat eeuwig lof
Door Hem die gaf WINST uit verlies
Voor mij althans
Tot in all’ eeuwigheid

Henk-Jan Koetsier,
April 2017