Bemoedigd, tot verootmoediging

Een tegenslag, een boodschap die het leven op de kop zet, het verlies van je geliefde, hoe moet je leven verder? Paulus zat in de gevangenis in Jeruzalem en daar klonk het Woord niet voor niets: heb goede moed!

Misschien  ga jij of gaat u het ziekenhuis in, een behandeltraject in of sta jij aan de grond genageld bij het open graf. De vrijheid ontnomen in een toekomst die je toelacht. Donkere wolken pakken zich boven je leven samen. Het Woord wat ooit eens tot je sprak blijft gesloten. Tot het moment dat je nood op het hoogst klimt, een tekst of psalmvers komt in gedachten en raakt je hart. Net voor de ingrijpende operatie, de uitslag van een onzeker onderzoek of de dag van begraven. Je vindt rust, vrede daalt neer en je kunt getuigen: “Gewis, de Heere was aan deze plaats”. Later zie je terug en je vraagt vertwijfelt af waar de vrede is die je toen ervaarde. Is de kracht uit de getuigenis weg, was de bemoediging wel waar, echt van de Heere voor jou?

Bij Paulus ging aan de bemoediging de ontmoeting met Jezus op de weg naar Damascus vooraf. Hij werd door het Licht geveld en was blind. De Heere kende Paulus, maar Jezus die hem verscheen achtte hij als dood. En vervolgde die van die weg – in Zijn opstanding – geloofde en getuigde. Paulus sloeg tot dat moment de ‘verzenen tegen de prikkels’, hij loochende de opstanding waar Stefanus stervend van getuigde. Tot Jezus hem verscheen, Paulus Hem Zelf zag, Zijn stem hoorde en als dood op de grond viel.

Veel wat ons bemoedigt brengt ons niet tot verootmoediging. Veel kennis van God, Zijn Woord en de openbaring aan ons van de Christus brengt ons niet aan de grond. Uit dieptepunten in ons leven stijgen we weer op, hoe ingrijpend die ook zijn, soms bemoedigd door een tekst of psalm. Tot onze verwondering in eigen kracht de weg vervolgend. Tegenslag, zelfs tot het aangezicht van de dood, doet ons niet roepen: wie bent U Heere? Alleen waar Jezus Zelf ons verschijnt gaan we door de knieën. Bij het zien van Zijn heerlijkheid vallen wij pas dood voor Hem neer.

Verootmoedigd voor deze Heere klinkt het uit liefde tot ons: Ik ben Jezus die u vervolgd. Bevend en verbaasd vragen wij Hem: wat wilt U dat ik doen zal? Om tot onze bemoediging te horen: Sta op en u zal gezegd worden wat u doen moet! Bemoedigd, tot verootmoediging om voor Jezus te staan en het leven in te gaan. Al is het om voor koningen en keizers te getuigen, vrees niet want Jezus zal u zeggen wat u spreken moet.

Het bestuur Stichting Winstuitverlies wenst u/jou in het nieuwe jaar toe: dat Jezus tot ons zegt ‘heb goede moed’!

Henk-Jan Koetsier

0 reacties op "Bemoedigd, tot verootmoediging":