Blijf in Mij!

De jaarwisseling is ‘maar’ een tijdsaanduiding voor het hier en nu. Maar toch… wat voelt de overgang naar het nieuwe jaar veelal als een emotionele wissel. Een wissel tussen wat was en wat komen gaat. Wat was in het vervlogen jaar laten we verdrietig of dankbaar achter ons. Wat komen gaat kan veel onzekerheid geven of een gespannen verwachten.

Ook wij als bestuur van de stichting. Deelnemers aan de contactdagen die ons zijn ontvallen en hun levensgezel soms met kinderen achter lieten. Anderen hebben opnieuw de boodschap gekregen levensbedreigend ziek te zijn. Soms is behandeling nog mogelijk of kreeg men te horen ‘uitbehandeld’ te zijn. Het zal je tweede vrouw maar zijn die na een kort huwelijksleven het ook treft.

Waar blijf je met dat alles? Een heel jaar ligt voor. Wat zal het brengen? Bij zo’n ingrijpende, onverwachte verdrietige boodschap zou je niet weten waar je moet blijven. Rusteloos ronddolen in je gedachten of emoties. Waar brengt het mij of kan je de rust vinden?

Een blijde gebeurtenis kan net zo verstikkend zijn. Je durft het niet te aanvaarden, te geloven, na alles wat gepasseerd is. Zou het komend jaar de rust brengen? Voorzichtig opnieuw kunnen genieten van dat wat het leven nog te bieden heeft? Gelukkig verder gaan zonder je levensgezel met de rijke herinneringen en de redenen tot verwondering over het verwachtend heengaan.

In het afgelopen jaar kreeg ik een boekje – ik kan het van harte aanbevelen – wat mij onderwijs geeft in de moeilijke periode waarin ik mij bevind wat ik graag doorgeef. Andrew Murray worstelde zelf dat hij het geheim nog niet verstond om elk ogenblik te leven tot de Eer des Heeren – de verheerlijking van Zijn liefde en de volbrenging van Zijn wil. Zijn ontdekking was dat het zoeken wat de wil van God in Zijn Woord het verloochende is van eigen wil en het beproeven welke de goede en welbehagelijke en volmaakte wil van God zij. Deze begeerte gaat niet zonder het aanhoudend gebed. Na een ernstige worsteling komt Andrew uit bij het antwoord waaruit de opwas in Christus komt… Blijf in Mij.

Het vinden van het leven van de ontdekte zondaar alleen in de Kruisdood van Christus. En het blijven leven uit de door onze zonden in Zijn zij geslagen wond. Als een takje wat alleen kan verder groeien als het geënt blijft in de wond die gemaakt is in de stam. Dan vloeit Zijn ‘bloed’, de verzoening en voeding, uit de Stam Christus in de tak. Zijn bloed zal strijden met ons eigen bloed, ‘afstotingsverschijnselen’ geven met het overgebleven eigen ik. Op Zijn tijd zal de Landman ‘wilde uitlopers’ snoeien opdat het meer vrucht zal dragen.

Blijf in Mij, van klacht tot jubel! Het ent proces is pijnlijk. Ontworteld van eigen stam, verwond en geënt in Zijn stam. Wond op wond. Wordt het nieuwe leven gevoeld en wordt alleen daaruit geleefd, dan zal de bloei komen. Een leven uit Hem en tot Zijn Eer. Dan wordt de pijnlijk geslagen wond geprezen. Dan wordt Paulus verstaan die roemt in de verdrukkingen en niet zelf meer leeft, maar Hij in hem.

En als we opnieuw gesnoeid worden? De Landman weet wat Hij doet. Het snoeien gebeurt met Wijsheid. Dat wat van ons is, uitgelopen door ons eigen bloed, moet er vanaf. Het gebeurt opdat wij nog meer zullen leven tot Zijn Eer. “Blijft in Mij, en Ik in u… die in Mij blijft, en Ik in hem, die draagt veel vrucht” (Joh. 15:1-11)

Van harte een rijk vruchtdragend jaar uit Hem toegewenst!

Henk-Jan Koetsier

0 reacties op "Blijf in Mij!":